Yazar Şair Şiiri - Nebi Ünler

YAZAR ŞAİR

Bir şeyler yazar şair,
Muhtelif halta dair…
Ahvalimce okurum
Gönlüm, gözüm, vesair! .

Hiç biter mi badire
Keyfimiz mi nadire
Kulluğumuz müebbet,
Tek mutlak, tek kadire!

Felek oyunda mahir,
Engel karşında kahir
İkinci kapı gerçek,
Babı-ı esrarlı ahir.

Şair karalar öyle,
Kapı aralar şöyle,
Kafiye uysun diye
Bazen uydurur böyle.

Yağmur, şimşek, girizgah,
Duygu varsa şiir, gah…
Söz meclisten dışarı
Eşşek haşa! Şair gah!

Yağmur yağar, hoş gönül
Şimşek çakar coş gönül
Yaradan vermemişse,
Nah şairlik, boş gönül!

Eşşek dersen hadd-olur,
Arslan dersen, şad olur…
Kubartır boğa namı,
Öküz dersen, mad olur

Dersimizin konusu
Şiir; şair borusu
Tevazu; fakiriniz,
Sen kimsin ki? Sorusu.

Gönülle sarılırım,
Gönülle darılırım
Bütün alem bir ayna
Gönülle karılırım…

Yılgın Yağmur ülkün ne?
Ruhunda ki türkün ne?
Dün gitti, geldi bugün
Yarınına sürgün ne?

Adanasız, 20.09.16 – 09.40 Y.Y.
………….

*MUHTELİF: çeşit çeşit, çeşitli, türlü.
*VESAİRE: Ve benzeri.
*HALT: Bir şeyi başka bir şeyle karıştırma, uygunsuz söz söyleme, uygunsuz iş yapma, uygun olmayan, beğenilmeyen…
*AHVÂL: Hâller. Oluşlar. Durum, vaziyet. Allah vergisi hâller.
*MÜEBBET: sonu olmayan, sonsuz. Yaşadığı sürece olan, ömür boyu.
*NADİRE:
*KADİRE: Güçlü, kuvvetli.
*MAHİR: becerikli, yetenekli, usta (kimse) .
*KAHİR: kahreden, yok eden. üstün gelen, baskın olan, ezen, ezici.
*GAH: Zaman, vakit, kâh. Bazan, kimi zaman.
* HAD: sınır, uç. derece, sınır. Sınırını aşmak…
*BAD: Rüzgar, yel, kötü
*KUBARMAK: (hindi, güvercin vb.) gibi tüylerini kabartmak. çalım satmak.
*MAD: Yumuşak taze ot. Taze hurma. Deli, divane. Çılgın, çıldırmış, kızmış, kudurmuş, Dengesini kaybetmiş, kendinden geçmiş. Azgın, sinirli, kuduz
*TEVAZU: Alçakgönüllülük. Gösterişsizlik, yalınlık. Sadelik.
*ŞAKİR: şükreden, durumundan memnun olan.
===============