Yazar, Sahne Ve Oyuncu

Perde yüzü görmemiş insanların
Oturamadığı bomboş koltuklar,
Yazarın koyduğu kurallar;
Bu toprak, bu hava,
Bu çiçek, bu doğa,
Bu mizansen trajedi...
Tek perdelik bir oyun perde arkasında.

Büyük bir sahnede yaşıyorum.
Oyuncuyum ben; kokluyor, dokunuyor
Bazen de seviyorum.
Gün döner perdeler açılır,
Gece olur kapanır.
Sahne boşalmaz, yalansız kalmaz
Ne yıldızların altında,
Ne de şafak güneşinde.

Figüranlar dolu bir sahne,
Dram oynuyoruz
İçi dolu komedi
Bomboş koltuklar...
Cansız ve kalansız...

Geceye mi oynuyoruz,
Gündüze mi?

08.01.2003