Yazar mı Bilmem...

Ürkek ürkek otuz yazan ellerim
Gelecekte kırk yazar mı bilemem.
Benim değil yazıyı yazan kalem,
Sahibi ne vakit:”Ver” der bilemem.

Geçmiş geleceğin aynası derler,
Yolumu onunla çizer giderim.
Her gün bir kalıba giren kaderim
Çıkışına destur var mı bilemem.

Şu meydana çeşme yaptıran adam,
Dişiyle çiviyi söken şu adam
Gözünü göklere diken şu adam
Su içmeye vakti var mı bilemem.

Issızlık çökünce bazen gönlüme
Kazara takılır aklım ölüme,
Akşam yatıp sabah kalktığım güne
Gömleğim kiriyle döner mi bilmem.

Ben çocuktum sanki daha dün gibi
Çocuğum büyüdü daha dün gibi
Saçlarımı aklar bürüdü şimdi
Yolarım yolarım, biter mi bilmem

Görmek ibret almak içindir; ama
Bizim ibretliğin adı yok daha
Çiçeklerden medet umarken hala
Gönlüm solduğunu anlar mı bilmem.

Dedilerdi yaşarsın da anlarsın
Dünya sana kalır mı ki sanırsın
Her mevsimi öyle tutkun yaşarsın
Bu yolun dönüşü olur mu bilmem…
6/1996