Yazanlar Utansın Şiiri - Mahmut Cantekin

Ben yazmadım anne alın yazımı,
Dalga dalga dertler vurdu limana…
Yere vurmak için narin pazımı,
Beyler imza attı kanlı fermana…

Ben beni bilmezken çoğaldı savcı,
Nesimi gördüler oldular avcı,
Her gün bedenime ekildi sancı,
Çocuk yaşta hüznüm düştü kemana…

Bir yaman rüzgârdı kattı önüne,
Savurdu insafsız çile yönüne,
Bir gün gül düşmedi ömrün gününe,
Döndüm için için yanan samana…

Cahilin kılıcı yargısız infaz,
Gardiyan harami müdür madrabaz,
Dost dediğim bile kırk ipte cambaz,
Düştüm anne düştüm kötü zamana…

Cantekin der; gönlüm hasret izana,
Ömrüm kurban gitti bozuk mizana,
Bin kere sürüldüm sensiz Fizan’a,
Hakka imansızlar tüccar imana…