Yazan Öldü Şiiri Şiiri - Cihan Bayat

Beklide onun yazdığı son şiiriydi
Son bir kalemi
Son bir kağıdı
Son bir duygusu
Ve de son sebepler…

Kalem kağıda değmedi bir türlü
Bir değse ah, dur durak bilmezdi değilse…
Yeterki ilk dokunuş gerçekleşsin
Yeterki kalemin o anlık heyecanı geçsin.
Tabi birde kağıdın durumu var
Kalem ilk değdiğinde gıdıklanacaktı kağıt,
Çekinecekti kalemden.
Kağıt yabancı, kalem yabancı
Ama yazar tanıdık.

Kalem ister istemez bir süre gezindi kağıdın üzerinde,
Kağıdın hoşuna gittimi gitmedimi bilinmez
Ama kalemi reddedemedi nihayetinde.
Kalem yazdı kağıt gıdıklandı,
Ara ara kağıt kaçtı kalemden
Kalem inat etti, yazdıda yazdı…

Sonra kağıt kalemden hoşlanmaya başladı
Yazdıkça kayıyordu kalemin altından…
Kalem durmadan yazdı,
Yazdı…
Ve yıllar geçti,
Kalem bitmek üzereydi
Oldukçada yorulmuştu
Ama buna değmişti
Kağıtta tükenmişti bu arada tabi.
İki kafadar…
Nice yıllar geçirdiler birlikte.
Ama hep memnundular hayatlarından,
Hiç şikayet etmediler.

Kağıt ve kalem
Bir gün yolun sonuna geldiler…
Bu hikaye hiç bitmesin istediler
Onlar birbirini çok sevdiler çünkü.
Artık iş geride kalanlara kaldı gibi
Sıra onlarda…
Kağıt ve kalem son bir şiire daha niyetlendiler
Son bir kez daha bir araya geldiler
Belki de yazılan en güzel şiir olacaktı.
Tam başlayacaklardı ki,
Yazarın ömrü yetmedi…