Yazamıyorum Seni Şiiri - Okan Talaslı

Yazamıyorum seni,
Sığmıyorsun satırlarıma…
Kalemim kırılıyor, gitmiyor elim.
Olanlardan ben sorumlu değilim,
Bilirim.

Yazamıyorum seni,
Düşüncelerim izin vermiyor bana.
Bıraksalar, hep seni düşlerim;
Bırakmasalar da… düşüncelerim hep sen,
Ve ben… korkarım.

Yazamıyorum seni,
Korkularım var...
Seninle, sensiz düşünemiyorum nitekim.
Ama düşünmeden de edemiyor
Nefsim.

Yazamıyorum seni,
Bilirsin, geçim zordur bu çağda.
Ve senin derdin bilirim paradadır, pulda.
Benimse derdim,
Hâlâ sana karşı koyamamam aslında.

Yazamıyorum seni,
Ekleyemem o hüznü, o derdi, o kederi…
Zira hepsi boyun eğmiş,
Teslim olmuş birer birer kadere.
Hüzne, derde rağmen
Dimdik durmaksa
Mukavvim bir yürek ister
Ben hâlâ öyleyim.

Yazamıyorum seni,
Yalnızlık bırakmaz peşimi,
Belki de ezelden tekim.
Bu hâlin tek şifasıdır,
Bazen… sessizce kabullenmek
Yalnızlığı derin.

Yazamıyorum seni,
Bilirsin, ben hep sana müptelayım.
Olacaklardan sonrası,
Artık konuşulmayacak kadar mühim.
Sözler yetmez…
Suskunluğumda saklı her şeyim.

Yazamıyorum seni,
Bu dünyada gözler üzerimizde,
Hep gözetim.
Ama ben böyleyim;
Makbuldür suskunluğum,
Razıyım kendime.
Kalbimle görüyorum gerçeği —
Sen sanırsın ben ailim,
Oysa beni en iyi bilen,
Sadece O’dur…
Nitekim.