Yazamıyorum Şiiri - İsmail Tanrıverdi Er ...

Kalem ‘le defteri alsam elime
Yazacak çok çıkar yazamıyorum
Yaramaz insanı almam dilime
O geçen günleri yazamıyorum

Gençliğe bakarsın başka havada
Saç sakalı sanki kömür kovada
Hiç huzur olurmu böyle yuvada
Huzursuz yuvayı yazamıyorum

Üç küpe takmıştır birtek kulağa
Benzetmiş kendini köle ulağa
Bilmezki yaklaşmış sonsuz durağa
Durağı görmeden yazamıyorum

El ele tutuşmuş yolda giderler
Daha genceciktir bilmez nederler
Bu yaşta acayıp haller ederler
Bu hali görmeden yazamıyorum

Kolarına dövme yapmış şaşarsın
Pislik yuvasıdır görsen kaçarsın
Karışma başına bela açarsın
Karışmazsam ona yazamıyorum

Kılık kıyafeti perişan halde
Kokular kalmamış açan o gülde
Hızması var inan ağızda dilde
Bunları görmekten yazamıyorum

Kaşına burnuna delikler açmış
Şeytan bile korkup bunlardan kaçmış
Bacağı nedir ki her yanı açmış
Açılan yerleri yazamıyorum

Yazık bu gençliğe sonu nolacak
Elbette yapanlar husran olacak
Sokak ortasında yatıp kalacak
Sokak sokak gezsem yazamıyorum

İsmail acırım geçen günüme
Zehirleri sunma benim önüme
Allahım huzuru yolla gönlüme
Huzurlu olmadan yazamıyorum