Bugünlerde yazamıyorum.
Ne bir duygu içindeyim,
Ne de bir karmaşa.
Her günüm aynı,
Ne bir sevinç, ne bir hüzün,
Ne ağlıyorum, ne de gülüyorum.
Bugünlerde yazamıyorum.
Hayatım,saman gibi ne tuzu var tadı.
Ha Allah’ıma şükür etmeyi unutmuyorum.
Her sabah günün doğumuyla,
Yeni umutlar doğuyor içimde.
Ama nafile hiçbir şey değişmiyor hayatımda.
“Bugünde bitti. “diyerek uzanıyorum yatağıma.
Yarına bir umutla uyuyorum.
Ama umudum boşa.
Hiçbir duygu uğramıyor; şu köhne kalbime
Elimde kalem, önümde boş bir kağıt,
Yazamıyorum,yazamıyorum…
Kayıt Tarihi : 17.6.2009 21:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!