Yazamıyorum Şiiri - Recep Peker

Asırlardır kalem kullanamadım;
Duygular pas tuttu yazamıyorum.
Dertlerimle yandım küllenemedim,
Mürekkep kurudu yazamıyorum.

Her günüm gurbette geçti çileli
Çok aradım bulamadım güzeli
Dün gece rüyamda gördüğüm eli,
İyi seçemedim yazamıyorum.

Yağmurlu bir günde ıslanan kuşu,
Ardına bakmadan sessiz gidişi,
O mavi gözlerde mahzun bakışı;
Tarifi imkansız yazamıyorum.

Sen gittin sevgisiz kaldım bak işte.
Yalnızken mutluluk bir yasak işte.
Gülmemenin adı: 'Yaşamak' işte.
Canım sıkılıyor yazamıyorum.

Ölüyorum artık dön yaşat beni.
Sımsıcak sevginle sar kuşat beni.
Fazlayım burada kaldır at beni:
Bir hal oldu bana yazamıyorum.

Receb'im uğraşma artık yoruldun.
Yine coşup taştın işte duruldun.
Dokuzuncu köyden sende kovuldun.
Nedenini sorma! Yazamıyorum