Yazamamak Şiiri - Naki Aydoğan

Şair artık şiir yazamıyordu
Not alamıyordu
Duramıyordu zihni hiçbir imgede
Yazı bulundu ya kimse yazmıyordu
Eh işte ara sıra okuyan vardı
Yazan niçin yazıyordu yazar mıydı?

İlk eşya bir silahtı
İlk tetikçinin eli taş sopa tutandı
Korkusuna karşı
Son peygamberden sonra her mesleğin erbabı geldi
Oo nice tetikçiler emekçi oldu
Çocuklar hala bir birlerine taş çekerler
Babaları türlü mesleklerde çalışırlar
Bir beyin ilk aklını yerden taş kaldırdı
Sonra bir fikirle silah bağladı
Avına karşı
Ama her beyin bir kiloda değildi
Beyinler karşı karşıya geldi
Bedene dayak kötek sopayla
Beyine dayak kötek kalemle yaz silgiyle sil
Beyinlere karşı ilk dayağı atan yazıyı buldu
Ve silahını kaleme dönüştürdü
Nazar oldu yazar oldu

Şair artık şiir yazamıyordu
Kaleminin kâğıdının bir yokluğu
Bilgisayarlar icat oldu
Bilgisayarlarla da yazdı ama sonra neyle yazacaktı
Bu yerde kaldı

Yazılanı okur neyle yazıyordu
Beynine, kavramlarla
Artık kimse yazmayacak son yazarda olacak
Teknoloji sadece okuyacak!
Kavramsız, sadece bilecek, söyleyecek mi?
Sadece bildirecek, bildirmeyecek
İletişime gerek kalmayacak
İletişimsiz bir bilişim teknolojisiz bir teknoloji
Düşünmek
Rıza Efendi düşünmeyi pazarlayacaktı
Düşünceyi değil düşünmeyi
Hep bir düşünce bir fikir pazarlanmıştır
Düşünmeyi pazarlamak aşk mıdır?
E aşkta pazarlanıyor!
Hem de her geçen anda aşk pazarlanıyor.
Ama aşk meta olarak pazarlanıyor, düşünmek olarak değil
Düşünülen fikir sanat pazarlanıyor
Dilsiz, ifadesiz düşünmek mi olur?
Pazarlamamanın pazarlanması gibi bir şey,
Teknolojisiz teknoloji ifadesiz ifade
Ne olabilir?