Yazamadım Adını Şiiri - Güven Kemerkaya

Ey kızıl gökyüzü, ey tuzlu meltem
Hangi derde deva kıldınız bakışlarımı?
Çek ellerini üzerimden ey solgun güneş,
Bir umuda eş, bir gülüşe hasret kaldı gözbebeklerim.
Yazamadım yeni bir dilde sana ahımı,
Bir türkü sözünde kaybettim eyvahımı,
Sabra tutsak yaptım acılarımı,
Bir sitemin koynunda emanet kaldı gülüşlerim.
Hangi acıya dokunsam sen varsın satırlarında.
Şimdi seni içine kanıyor tüm yaralarım.
Adı sen olan bir türküye tutulmuş mızraplarım,
Bam telinde asılıdır kırgın bir lale.
Bilirim ölüme eş ayrılıklarda son bulur acılarım.
Ve yazılsa da her gece bir sazın koynuna kahır kokulu
mektupların...
Yazamadım adını söz tutmaz gecelere
Yazamadım bir zarfa mazruf olsa da bildiklerim.
Yeni bir cümle denesem de elleri sana uzanan
Yine yazamadım adını, bunu bil.