Yazamadım Şiiri - Emine Genç

Canımın çekirdeğinden süzülen kan gibisin.
Bak ağlıyor gökyüzü..
Ve sen! yine yoksun.
Bir gece yarısı ansızın
Gözlerim gibi yere indi bulutlar
Vuruyor canhıraş sensizlik'de damlalar
Camlarıma çarpıyor ağaçların sert dalları
İçim acıyor
Ciğerlerim yanıyor
Avuçlarımda bir tutam ateş
Yakıyor.. yakıyor..yakıyor..
Gözlerim buğulu
Nemli bir sahil kasabası şimdi
Köy, köy bucak, bucak aklımdasın
Her zaman olduğu gibi
Gözlerin yine alev saçıyor
Sözlerin ruhumu ok misali delip geçiyor
Paramparça oluyorum ve
Hemen oracıkda ölmek istiyorum
Dayanamıyorum!
anlıyor musun?
Dayanamıyorum çünkü
Yoksun..!
,,,
Senin gibi düzgün cümleler kurmayı bilmiyorum
Ben seni senin beni yazdığın gibi yazamıyorum ki
Bağışla beni..
Oysa ne sözler biriktirdim dilimin ucunda
Yoksun sevdiğim diyemiyorum sana
Korkuyorum belkide..
Bir var olan bir yok olan sesini bir daha duyamamak'dan
Ahh! be kara gözlüm neler geçer içimden bilsen
Bir bilebilsen...
Ömrüm ümrüne su gibi akarda haberin olmaz
İlk defa bu gece cesaret edebildim
Sana beni yazmaya fakat yine
Yoksun..!
Nasıl bir etkileşimdir ki bu? aklım almıyor
Mantığım kabul etmese de duygularım namağlup
Gücüm unutmaya anlamaya yetmiyor
Ben kimyadan anlamam ki
Yazı yazmayı da bilmem
Eğer dikkat edersen..
Noktayı, virgülü koyacak yer de bulamam
Ne parantezi tanırım, ne tırnağı
Anlamam ki ünlem ne zaman nereye konur
Birtek soru işaretini bilirim
Neden'lerden sonra gelir Niçin'lerle devam eder
Ben şiir de yazamam...
Süslü cümleler nasıl kurulur onu da bilmem
Zaten ben hiç bir şey bilmiyorum ki.
,,,
Dört duvar bir de aynalım var
Gerisi içimde ciltler dolusu hikaye
Kapak, kapak.. sayfa, sayfa.. dizdim kitaplığa
Dün gibi ömrüm gibi bir de..
Bir de gözlerin gibi..
Bu da bana ölmek için tek bahane
Böyle birisiyim işte..
Ne gözüm oynaşta ne de elim iş'de
Boşlukda asılı kalmış elsiz bir kalem gibi
Bir sağa düşüyorum, bir sola
Yaz dedin yazdım.