Yazacak Çok Şey Var Şiiri - Boğaç Yüzgül

Yaz akşamları,
Bunaltıcı
ve ihtişamları içinde kaybolan yakamoz balıkları
ve zannımca kedersiz
ve elemsiz
ve sıcak
ve çarçabuk bir şeyler karalayacakmış gibi
ve çabucak
ve kalemsiz yaz şimdi
ve şamdanların dibine damlamış mum zerreciklerini
ve koyu beyaz sokak lambalarının efkarlı ışıldayışlarını
ve gece mesaisinde
ve fabrikada
ve makinelerin kayışlarını yağlayan yağlı kara renkli ve zoraki giyilmiş tulumlu
ve haki önlüklü
ve hakikati içine içine çektiği sigaranın dumanında bulamamış
ve uykudan kamaşmış gözlerdeki şaşkınlığı
ve kör olası mazlumluğun
ve masumiyetinin taşkınlığını engellemesini mahalle komşularının
ve sızacak kadar içmeden
ve yazacak daha çok şey olduğunu bilerek
ve azıcık zamanın kalmamış gibi
ve iki kamış arasına gerilmiş perdenin ardına saklanmadan
ve kendine yakalanmadan
ve çalışa didine aldığın eskarpin pabuçlarının alışa gelmiş o iç gıcıklayan gıcırtısını hiç düşünmeden
ve senden hep ayrı kalan
ve hayrı kalıp kalmadığını bilmediğin gökyüzü
ve yeryüzünün tüm sözde sanatkar ve sözle zanaatkar
ve kanaatkar olmaktan ötesine geçeemiş yalan sefalarını
ve kafalarını bir an olsun kaldırıp da bakmayanları
ve gündüze
ve geceye
ve hayata bir damla olsun akmayanarı
ve yaz akşamları ve gecelerin hiç olmayacağına inanılan sabahlarını…