Yazabildiğince Hayat Şiiri - İzem Dedeoğlu

Yalnızlık mıdır yazdıran, insanlık mıdır bir şeyleri
Kelimeler köpürür, dökülüverir birdenbire
Umut mudur dile gelen, bir başına çaresizken
Tek kişi bile yetmez mi, duyuyorsa derinden

Coşkum boyumu aşarmış, bilinmezmiş ki ne keyif
Uyandıkça kuşatırmış, hiçliğin hafifliği
Bekleme, bekletme dedi, terk etme sen umudu
Bir kişi bile yetermiş, arıyorsa yolunu

Yaz yazabildiğince, sevdiğince güzel hayat
Sığ suları boş ver dedi, sen derinlere dalmaya bak
Belirsizlik vatanın, cesaret yelkenlerin
Bir demek var olmaktır, bırak yazsın kalemin