Yaz Yağmuru Kesmez Beni Şiiri - Yunus Özkan

Ezberim kaçtı gözlerinden derine
Hele bir uzat elini yarama
Derman ol demiyorum, haşa...
Acını yaşamadığım gün huzursuz olurum
Yarama yan demiyorum, yaşa
Ben bile bile yaşıyorum ya...

Ne heder olan bu gönül için
Kıyısına vuran şiirlerin
Dünyayı ardına alan gölgenin
İçine sığamadığıma yanıyorum

Eğreti bir düş yorgunuyum
Mavilerim karaya çalıyor artık
Yaz yağmuru kesmez beni
Kar, boran, fırtına bekliyorum

Savur beni
Savrulayım yaralarımla
Uzakların en uzağında olayım da
Görme gözlerimdeki can suyumu...

Susuyorum
En çok sende sus/yorum..

Gülüm…
Sana sesleniyorum
Güllerin ekildiği yüreğin benim değilse
Ölüm Hak
Azrail’im bir an önce seni bekliyorum

Yorgunum artık
Kanım akıyor
Yaramın dilinden sevdiğim anlamıyor

Tenim ruhumu bırakmıyor
Susta bir an olsun nefes alayım aşkla
Ne lanet bir yaşanmışlıkmış bu
Ne senin olabiliyorum
Ne son nefesimi verebiliyorum

Derin bir yalnızlığın saklın da
Seni içime gömüyorum
Ruhuna Fatiha...

Yaşadıklarıma
Yaşattıklarına
Gözlerini her kırpışına
Aşkına
Yokluğuna
Çaresizliğime
Ve bir umut içinde ömür verdiğin sevgime

Sana...
Yalnız sana
Eyvallah...