Yaz Yağmuru Şiiri - Faik Güçlü

Yıllar önce bir eylül günü yağan yağmura gönderme 1997

Annem evi şiirlerle ısıttı
(şiire böyle başlamak tarifsiz keder özür)
...
Defterlerimizin arka sayfalarında tüm hayallerimizi gizlerdik
Çalakalem yazılmış dizelerde.
Yansındı şimdi tüm heceler.
Ki
En güzel hayal soba kenarında ısınmaktı.

Asıl konuya geçelim
Bir hafta önce yağmur yağmıştı.
Soğuklar sonbaharda gebe kalmıştı yazdan
Barakayı naylon ile kaplamamıştık henüz.
Çivi aralarından sızan sular evi sırılsıklam etmişti.
Kurdeleli çeyizlikleri dahi
...

Evde ne kadar kap kacak varsa
Serdik ortaya
İki saat yağdı. Sadece iki saat
Annem sulara engel olamayınca
Vazgeçip çabalamaktan
İçimizi savaş meydanına çevirircesine
Feryada başladı.

Ağlamak değil ha yanlış anlamayın.

Çekilip bir köşeye köyünden çıkarıp
Bu koca şehirde çaresizliğe iten kadere veryansındı onunki.
....
Toparlamak bir hafta aldı.
Yarısı kurtarıldı çeyizlerin.

Yakacak odun temin edilmemişti.
Babam uzun yol şoförü hiçbir şeyden haberi yok.

Elimde geçmiş yıllardan kalma defterler
Ön tarafları sosyal bilgiler arkası şiirler
Ön tarafı matematik arkada hesapsız cümleler.
Ön tarafı müzik notaları arkası sessiz ezgiler

Tutuşturdum annemin eline
Attı sobaya
Nasıl yandı anlatamam...

O günden sonra uzunca bir süre yazmadım.
Yazmadıkça birikti içimde.
Ne ağlayabildim ne de anlatabildim.
Otuzunda bir kadının Kürtçe ağıtlarını

Annem yaktığı tüm şiirlerin yerine
Şiir oldu bize
ısıttı yüreğimizi