Yaz Yağmuru Şiiri - Nurettin Eyibil

Arap kızı bakarken evin penceresinden,
Sicim gibi yağardı yaz günlerinde yağmur.
Mutluluk duyulurdu çocukların sesinden,
Teknede hamur vardı; yolda, tarlada çamur.

Toprağın mis kokusu yaz yağmurundan sonra,
Ve ufukta beliren yedi renk gökkuşağı…
Güneşi yansıtırdı ağaç dalında damla,
Yavaşça süzülürken yapraklardan aşağı.

Dallara vurduğunda elindeki değnekle
Yağmur gibi dökülür üzerine damlalar.
Kır çiçeği mutludur arıyla, kelebekle…
Bulutlar arasından güneş sıcacık doğar .

Hayatın sevincini yüreğinde duyarsın,
Kayıtsız kalamazsın kuşların şarkısına.
Sen de söyle türkünü, dereler coşsun varsın;
Ulaşsın sevincimiz dağların arkasına.