Zamanın ilaç olmaktan çıkıp zehir olduğu anlardayım
Sana soracak, senden öğrenecek o kadar çok şeyim var ki
Alıştım mı sensizliğe, yoksa her geçen gün daha mı acıtıyor, anlayamıyorum
Söyleyemediğim çok şey var sana
Hatta kendime bile
Aklımdasın mesela
Adın her geçtiğinde herhangi bir yerde
Dolan gözlerim, mesela
Kahkahayla geçirdiğim anlarda olmayışının burukluğu mesela
Mutluluklarımı seninle paylaşamamak, gülüşlerime ortak edememek
Biliyor musun, bir yaz yağmurunda sırılsıklam oldum hayatımda ilk defa
Öylece kalmak istedim o anda, hapsolmak
Gözlerimi kapattım, buğulu bakışlarını hayal ettim
Rüya görüyor gibiyim, sanki uyanabilsem
Gözümü seninle açacağım
Ama her defasında, öldürmek için hamleler yapıp
Senden putlar inşa ediyorum içime, yüzlerce
Belki de bu yüzden, unutmayı beceremiyorum
Zamanın ilaç olmaktan çıkıp zehir olduğu anlardayım
Sana soracak, senden öğrenecek o kadar çok şeyim var ki
Ama her şeyden öte özlemim beni aşmakta
Ve belki bir gün, zaman gerçekten ilaç olur
O gün geldiğinde, yüreğimin kuşu yeniden özgürce uçar
Ve ben, seninle paylaştığım anıları
Gülümseyerek hatırlarım, mutlulukla.
Kayıt Tarihi : 13.7.2024 19:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...
Tebriklerimi sunuyorum...
TÜM YORUMLAR (1)