Yaz vasıf yaz dertlerini yaz

Aldım elime bir kâğıt bir kalem
Çekildim bir köşeye hem düşünerek
Gözlerim doldu deşildi dertlerim
Yaz Vasıf yaz dertlerini yaz

Sözlerimle anlatamam derdimi
Okuyun şu yazımı anlayın halimi
Sakın hor görmeyin seven kalbimi
Yaz Vasıf yaz kalbinden geçenleri yaz

Okusun tüm sevenler sevilenler
İbret alsın benim hallerimden
Yaşım on üçtü derdimi döktüm kaleme
Yazdı çekinmeden doldu kâğıtlar

Ben yalnızım kardeşim yok sahibim
Çok sevdim sevilmedim bu muydu yazım
Şarkılarımla şiirlerimle duyururum isyanımı
Yaz Vasıf yaz çektiğin hasreti yaz

Çok sevmiştim onu dönüp bakmadı yüzüme
Beni dilenci sandı para uzattı elime
Allah’ın yazısı kusurum varsa insanım insan
Yaz Vasıf yaz duygularını isyanlarını yaz

Kitap okurken sanki derdimi okudum
Yazı yazarken sanki derdimi yazdım
Hep ağladım unuttum gülmeyi
Yaz Vasıf yaz gençlik yıllarını yaz

Şöyle böyle derken liseyi bitirdim
Derdimi unutayım derken alkolik oldum
Kadehlerle yudum, yudum derdimi içtim
Yaz Vasıf yaz derdinden içenlere yaz

Beni sevenler derdime çare bulun
Yoksa isyan mı edeyim hayata kadere
Yoksa göç mü edeyim ebediyen ahrete
Yaz Vasıf yaz sevenlere çaresizlere yaz

Gencim ama ölemem erken
Sevdiğim var veremem ele
Gel sevgili tut elimden
Yaz Vasıf yaz sevdiğine aşkına yaz

Hislerimle doludur yazdığım mektuplar
Anlıyor mudur sevdiğim gerçekten beni
Aramız da engeller var tutamam elini
Yaz Vasıf yaz tüm ayrı kalanlara yaz

Okusun şu şiirimi bilsin sevenler
Yürekten sevmeyin açı verir derinden
Sevenlerini üzme çek git buradan
Yaz Vasıf yaz tüm seven insanlara yaz
Topluma girdiğimde yüreğim çarpıyor
Bana sual sorulunca dilim dolanıyor
Dostlarım yaklaşınca içim ürperiyor
Yaz Vasıf yaz bunalım içinde olanlara yaz

Vasıf’ım dayandım bunca çileye
Nasihatimdir sevmeye hazırlananlara
Düşünüp taşının gerçek seveni sevin
Yaz Vasıf yaz sevenlere terkedilenlere yaz.

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
21.03.1981 CUMARTESİ