Arsızın pamuğu nerde?
Boğum boğum
yeni doğmuş
bebek parmakları,
anne parmağı kavrayan
ellerinde onun
dilin kemiği nerde
samimiyet arsızında?
(Bir yaz şiiri)
Yeri avuçlayıp
ilerlerken emekle,
iki boyutlu
o canlılara benziyor:
Yukarıyı göremezler.
Ama bebek,
göğe doğru
havayı emekliyor.
(bir eliyle;
diğerinde,
pamuk helvası..
Bir elinde sevdiği,
diğerinde
tutuyor
zaptediyor hayatı.
Bu haliyle,
civciv sarısı)
Kayıt Tarihi : 8.9.2006 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)