Yaz Senfonisi Şiiri - İbrahim Yılmaz

Bu sabah kuşların sesleriyle uyandım rüyamdan
Öyle mutluyum ki sen varken kalbimde
İçimde senden hatıra tatlı bir huzur var
Belki kelebekler kadar hür değilim ama
Kuşlar gibi uçuyor umutlarım senli uzaklara
İstemem kimse düşmesin bu dünyada boş tuzaklara.

Sanki bugün ipek elbiseler giymiş yeryüzü
Yaz güneşinin sıcaklığında dans ediyor insanlar
Öyle güzel ki senin nefesinle çocuklar
Kıymet bilmek gerek nehirlerin bereket sunan bahçelerini
İnsanlar şükrüyle yücelirler kendi miraclarına
Bir sinek kadar işlevi olmayanlar
Levhaları tercih etmezler maceralarına.

Her nesnede senin cemalinin aşkını görüyorum
Hüznümün tesellisi mayıs ile eylül arası
Yaz mevsimi ilahi bir senfoni gibi iniverdi yeryüzüne
Şükrümü çoğaltacak ne varsa mevcut etrafımda
Bir sen varsın bir de o sevgili var tam şuramda.

Yaz güneşi dans ediyor yengeç dönence'siyle
İnsanlar ve hayvanlar çok mutlu yaz bereketiyle
Gün boyu insanlar ve dalgalar yorgan döşek olmuşlar
Akşamın gölgeleri büyüyünce gözlerinde
İnsanlarda mutlu bir telaş başlar
Gece olup da Ayın şavkı düşünce denizin yüzüne
Romantik bir gece başlar sevenlerin yüreğinde
Derken şehri ve geceyi öper müzik sesleri
Yakamozlar sanki dansa davet eder bizleri.

Seven yüreğimin gerçek sahibi sensin ey güzel sevgili
Ne sevdalar bitsin ne de yaz senfonisinin aşk şarkıları
Biliyorum, her şeyin farkındayım
Her şey seninle güzeldir, seninle özeldir
Bununda farkındayım
Ben huzursuz gecelerin karanlığında yaşayamam
Bana güneşim olsun menekşe gözlerin
Altın levhalar gibi saklıdır kalbimde
Aşkımın şarkısını söyleyen füsunkar sözlerin.

Temmuz 2020