oysa usulca yağıyordu yağmur
güneş tenha bir ırmağa girer gibi
gökyüzü bizi seyreden kuşları korkutur
gökyüzü gülleri öpüyor gibi
bulutlar, paramparça, ıssız bahtiyarlar
uzansam kopacak o incecik kolları
ruhumu doyuran yaz mevsiminin
yanakları pembesini sökmüş güllerden
lacivert bir gölgelik örtmüş yolları
güller her akşam bir değişik ağlar
(23 Ağustos '98, İstanbul)
Ethem VayvaylıKayıt Tarihi : 25.1.2002 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!