Yaz Kızım Şiiri - Can Çalışkan

ölü bir aşkın son celsesi bu
yaz kızım...!
mutsuz bir hayatın ifşası bu

solgun gülüşler, yorgun bedenler
evden kaçmış umuda
yanlış tren için bilet kesmişler
payımıza da yalnızca
yetim kalmış sonları seven
köprü altı çocuğu kimsesizliği biçmişler

yaz kızım...!
sen yaz ki;
herkes görsün kalemin sükuta ihanetini
sen yaz ki;
herkes tanısın uzak kentin yorgun yüzlü meleğini
sen yaz ki;
gülüşünden yaralı bu kız
ispat etsin herkese
sonları mutlu başlangıçlar hayal ettiğini
ve tüm çabalarına rağmen
payına mutsuz sonların reva edildiğini

Her daim çocuk kokan hayalleri olmalı insanın,
Mesela
İmkansızlıkları bile tatlı tebessümle yenebilmeli..

Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 17.9.2016 21:45:00