Yaz Kış Bahar Şiiri - Naki Aydoğan

Zihnim hindi çobanı
Benliğim enik sever.
Zekâm sinide kahvaltı eder.
Düşüncem tedirgin
Fikirlerim belirsiz.
Karakterim kırılgan.
Sıcak düşünür soğuk fikir ederim.
Ruhum ıslanır duygularım çamur karar.
Melankolik kalırım.
Yalnızlığıma sığınır yarasalar gibi asılı kalırım.

Bende severim.
Bir erkek olarak güzel kızlardan hoşlanırım.
Çoğunlukla yüzleri güzel olanlara kapılır.
İyi olan kızlarda karar kılarım.
İyi olan ortadadır.
Yüzleri güzel görmediklerim kenarda
Zaten kötü olanlar ya önde ya arkadadırlar.
Ortada olmak eş dost içinde bir arkadaş grubu içinde olmak.
Ben iyi değilim sanırım.
Daha çok kenarda bazen önde bazen arkada.

Bir türlü istediğim gibi giyinemem.
Hep çıplak hissederim kendimi.
Bence açık giyinen değil giyinemeyen çıplaktır.
Siz bakmayın fakirler daha çok kapalı giyse de çıplaktırlar.
Bende fakir ve çıplağım sanırım.
Ve pek sevmem çıplaklığımı.
Çıplak insanları da sevmem.
Açık giyinen kadınlara daha çok bakarım.
Şık giyinen adamlara imrenirim.
Ama yakışmamışsa çok çıplak gelirler bana pek bakmam.
Akmam onlarla zamana düşünce alemlerine.

Yaz kış biz daha çok baharı mı yaşıyoruz?
Karma mevsim bahardır.
Kış karması ilkbahar yaz karması sonbahar.
Sıcak ülkelerde kumaş soğuk ülkelerde kürk.
Ilıman ülkelerde ise mevsimlik giysi.
Tatilimiz varsa giysi zorunluluklarımızdandır, daha çok.
Eskiden şehre giderken temiz ve yeni giyinilirdi.
Bayramlarda çok kanıksadık bunu.
İnsan bir yatağa girerken soyunur birde suya girerken.
Yatakta pijama suda mayo giyeriz.
Dağlara tedbirli çıkarız.
Birde her türlü göç bir nevi hicret olarak giyinmemizi farklılaştırır.
Uygarlık farkı medeniyetimizi değiştiririz.
Giysi değiştirmek gibi bir nevi.
Bence normal ve gerekli.
Medeni değişiklik.
Zaten evlilik medeni değişikliğimizin vuslatıdır.
Evlenince az çok yaşam farklılığı gözetiriz.

Ünlü insanlar güzel ve iyi giyinirler.
Zenginlik kavramında.
Açıkta giyinseler kapalıda giyinseler hep giyiniktirler.
Şöhretim olsaydı ve zengin olsaydım bende güzel giyinirdim.
Ama çok kapanmazdım.
Kendimi normal hissederek yerine göre açık ve kapalı giyinirdim.
Ama uygarlık kış iken medeniyet hep yazdır.
Ve ünlü ve zengin insanlar daha çok açık giyinirler.
Az örtünmeyle çok kapalı kalabilirler.
İşte sıradan insanlar bunu kavrayamayarak.
Gelenek görenek ötesi dinen yargılayarak ahlaken ötekileştiriyorlar.
Hele aklını dinen giyinenler bilimsel açıklığın farkına varmayarak
İnsanlıktan ayrılarak milleti bölmeye kadar götürebiliyorlar.
Tarihe bakarsak her din bir yaradır.
İsyanlara sebep olarak savaşlara neden olmuştur.
Bir kavim sürülmüşler peygamberler öldürüp çarmıha gerilmiş.
İnsanlar çok çaresiz kalmışlar.
Her yaranın cerrahisi bilim iyileştirip sağaltmış.
Peygamberler örnek alındığı gibi peygamberlerin yaşamları da eleştirilerek.
Toplumsal davranışlar belirlenmiş.
Tabi olarak peygamberler kıskanılmışta.
Özellikle ticaretleri ve cariyeleri.
Yani çıplaklıkları çok hissedilerek çok kapanmaları gerekmiş.
Zamanla kaleler arkasında saraylar sarıklı ve kürkler içinde sultanlar.
Çarşaf içinde kadınlar.

Anam açık kızım cıbıldak olsaydı ben ne yapardım.
Ünlü ve zengin olsaydım
Sorun olmazdı hiç
Ünlü ve zengin insanlar az örtünmeyle daha çok kapalıdırlar.
Zaten arabaya biner mekâna inerler.
Uygarlık kış ise medeniyet yazdır onlar için.
Kendilerine problem yaratmadıkları için millete de problem olmazlar.
Ama gazete ve mecmua yaygınlaştıkça magazin tüm ülkeyi kapsayınca.
Kırsal şehirliyi ayıplamaya başlar.
Bunu fırsat bilen siyasetçi ve din simsarları kullanarak halka baskı uygular.
Baskı karşısında hata yapan millet üzerinden geçinirler.
Viskide içerler.