Yaz Kenara YİĞİTÇE Şiiri - Osman Öcal

Be hey gafil bu ne haldir,
Göz kestirir alan eldir,
Boynunda ip altına at;
Yaz kenara tebligattır.

Yenen nane iz bırakır,
Sönen balon gaz bırakır,
Yanan bakır nursuz ışık;
Baz koynunda zor hayattır.

Başı kimdir sor devrene,
Şaşı gördü bak çevrene,
Kaşı çatık şişkin göbek;
Haz duyduğu serenattır.

Bele bağlı her aletin,
Dile düşmüş adaletin,
Kale olsa cebrî yasa;
Muz döşeli teminattır.

Gak karganın guk klibi,
Hak elendi kalbur dibi,
Tek kişilik bir tiyatro;
Kaz göğsünde tahiyyattır.

Deri kırkmaz soylu kasap,
Geri döner yanlış hesap,
Gri dalga mor aralık;
Caz dinleten safahattır.

Garp uyandı ıssız döşek,
Harp meydanı deli fişek,
Sarp kayada tutmaz ayak;
Naz kâr değil boş inattır.

Osman Öcal