Yaz Kaleminle Şiiri - Mehmet Gökçen

İşte gidiyorum ben gurbet ele,
Sen de buralarda kal eleminle.
Bakamam ben artık asla bir güle,
Sen hatıranı yar, yaz kaleminle,

Yanmaz oldu artık evde ocağım,
Elemle, kederle doldu kucağım,
Ben sana yâr neler anlatacağım?
Dilersen kalbine çiz kaleminle.

Köşe bucak demem, ben de kaçarım,
İsteseydin benden, candan geçerim,
Senden ümit kestim, buradan göçerim,
Gönlümü vur yere, ez kaleminle.

Beni çok üzdün sen, bitmedi nazın,
Anladım ki güzel, yok bende gözün,
Uygun düşmez artık sitemli sözüm,
Bitir aşkımızı çöz kaleminle.

Mehmet GÖKÇEN diyor kes artık sözü,
Anla bak, güzelin yok sende gözü,
Hür kalsın dünyanın en güzel kızı,
Ya ümit ver, ya da, söz kaleminle.
07.05.2006
Mehmet GÖKÇEN