Yaz kalemim yazda derdimi,

Yaz kalemim yazda derdimi,
Mevla’m bana her dertten verdi,
Boş yere her zaman canımı üzdü,
Yaz kalemim yazda derdimi,

Kimi toprağa dost dedi,
Kerem kendine Aslı’yı seçti,
Herkes arayıp dostunu buldu,
Yaz kalemim yazda derdimi,

Dostum yoktur öğüp durayım,
Arada sırada ona derdimi açayım,
Söyle felek dostu nerde bulayım,
Yaz kalemim yazda derdimi,

Kefenin seni dostta seçeyim,
Bir an evvel seni biçeyim,
Ecel şerbetini kimden içeyim,
Yaz kalemim yazda derdimi,

Dosttun bir çift sözü yaralar beni,
Ta içlerimden yaralar beni,
Ölüm ancak kurtarır bu dertten beni,
Yaz kalemim yazda derdimi.

Halil ÇOLAK
İstanbul, 21.3.1977