Sustun mu kalemim?
Sustun, bütün kelimelerini kalbine gömerek.
Oysa ne çok şeyler vardı yazacağın, yazmak istediğin…
Dilinin tam ucunda,
Bozuk para gibi avucunda,
Kalakaldın!
Kirletilmiş bir çağın hiç büyümeyen çocukları olmak ne zor!
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
..başlayan hre şey biter,sürüp giden çok şey gibi;fırtına diner, yangın söner,deli uslanır,rüzgar en son bir buluta yaslanır...sustun!konuşarak sustun,anlaşılmadı..şimdi susarak konuş..çok sevdiğim betimlemeler,tebrikler Sayın İsa Bey,şiirlerinize geç ulaştım galiba,saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta