Yaz Kalem Yaz Şiiri - Kemal Berk

Aslın bir karbon, ya da bir mürekkep
Kaplamıştı çevreni basit bir kep
Düşmedin insanların elinden hep
Sen iyiyle kötüyü de yazdın hep

Cahilin elinde oldun bir bela
Hâkimin elinde suçluya ceza
Doktorun elinde hastaya şifa
Bazen dost, bazen de benzedin düşmana

Aşığın elinde, döktürdün name
Yazdığında benzedin beyaz güle
Sevgili yüzünde, güzel gamzeye
Sevda yazdın, aşk yazdın, bu gönülde

Âlim yazdı, beynindeki her fikri
İnsanlar da yazdı, güzel eserleri
Kötüden kaçtın, dostlarla ileri
İlim yazdın, gördün, hep geleceği

Yazdın bazı an, acı kararları
Ülkelerle kötü ittifakları
Öldü binlerce, insanoğulları
Acı, keder, ölüm, kan yazdığını

Hâkim dedi kararımız “Yaz oğlum yaz”
Kalemi kıralım, verelim infaz
İşi bitirsek bu kış, kalmasın yaz
Kalana dert, yiğit’e ölüm yaz

Dostum oldun, sırlarımı paylaştın,
Düşman oldun, şeytanlarla oynaştın
İki yandan ateş edip haşladın
Kalem sana ne dedimse duymadın

Yazdın dertlerimi, beni ağlattın
Yazdıkça da dertlerimi çoğalttın
Dostlarımla meşk eyledin oynattın
Bazen gülümsettin, bazen ağlattın

Öğretmen de ne de güzel duruyor
Sanki her tarafta güller açıyor
Çocuklarda nede güzel yazıyor
Öğretmende dertlerini yazmıyor.

Yazdın Allah’ın Kura’anı Kitabı
İnsanlar öğrendi dini imanı
Yaşadı ömrünce gerçek hayatı
Yazdı Allah, Muhammed Mustafa’yı

Kemal derki ”Al kalemi eline”
Doğruları yaz, düşme hilelere
Yazılanı oku ersen Kemal’e
Kalem sende yöneltesin Rabbime

Kemal BERK
Fen ve Teknoloji Öğretmeni
Sunguroğlu İ.O Müdür Yardımcısı
Çorum-S ungurlu