hadi dünyaya çıkalım taşlar sayıklıyor
babam ölmüş gece vakti taşlar sayıklıyor
köpekler nöbetçilere havlıyor taşlar sayıklıyor
yırtık bir kumaş gibi kalbim
ilkbahar, düştaşması bahçelere aykırı leke
yalnızız, kahraman değiliz taşlar sayıklıyor
taşların belleğinde atıyor nabzımız
ey kaderine yükümlü metin
teknolojiye rüzgar çentiği
kızkardeşinim, zulasına sığınmış
çetin bir sözcük gibi
tunç göğsüne soru işareti
yaralı cerenin sesini inliyorum
fosfora bulanmış anason yüzünde
demek taşlar dem çekiyor! ..
ben kendimi tırnak içine alıyorum
yaz işte her büyüyü yapabilir
Kayıt Tarihi : 28.9.2002 01:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazın gelişiyle dünyanın değiştirilebileceğine, zulmün, faşist baskıların sona erdirilebileceğine olan inancın dile gelişi.
