Yaz Güneşi Şiiri - Bilal Karataş

Düşsel bir şiir gibisin
dil yakan okunduğunda.
Ve bir yaz güneşisin,
el yakan dokunduğunda!

Acı, yalnızlık, hasret ve hüzün
Hepsine yasak koydu yüzün.

Üşümek nedir bilmez sıcaklığını tadan,
Yüreğimi ikiye böldün tam ortadan.

Nefessiz belki birkaç dakika yaşanır,
Ya sensiz !

Sen ki edanla bir periyi andırıyorsun,
Zira cümle alemi kıskandırıyosun.

Gözlerin yüzüne işlenmiş birer nakış,
Senle olana zinhar uğramaz kış.

Güzelliğini anlatacak hiçbir tanım yok,
Benim gözlerinden başka vatanım yok!

Gözlerin ki onlar bir başka;
Görenleri davet ediyor aşka.

O gülüş, o bakış ya güzelliğine ne demeli?
Bence Tanrı cennet yerine seni vaadetmeli!

Bu kadar beyhude söz yeter, tamam.
Ki ne desem seni anlatamam.

Dünyada tek bir mutluluk olsa bile,
onu sen al.
Sen hep çocuklar gibi
ve hep güzel kal.