Yaz Giderken Şiiri - Fatma Müjgan

Bunlar

Yazın son çırpınışlarıdır,

Beni

akşam üstü,

kızıl,sulara atın…

gün batarken,

mor suların içine,

sessiz,sedasız

yavaşçacık bırakın…

gece örtsün

kadife bir havlu gibi tenimi…

saçıma yıldızlardan

tokalar takın!

bulamazsam,

bu coşkuyla evimi,

bir zahmet,

mehtabı kılavuz yapın…

toplayın!

denizin yüzünden,yakamozları…

saten bir şal gibi,

omzuma atın.

Ay yanığı yüreğimi serinletmeye,

Martı kanatlarından yelpaze yapın,,

Söyleyin geceye,

Lütfen anlasın…

Bu gece erkenden uyusun tüm çocuklar,

evler,

sokaklar,

bir bir

ışığını kapatsın

gece

ve denizi

baş başa bıraksınlar…

Balıkçılar!

sandalları kıyıya çeksin

Çekip, ağlarını,

denizin yüreğinden,

yürüyüp,

geceyi

yalnız bıraksın …

mehtap su yüzünde taranıyorken,

dalgalar yüzüne,çiğler bıraksın,

kolay değil …

ayrılık,

sevenler için,

hem daha önünde uzun günler var.

Sanki,

gidiverecek,

koca yaz yarın,

Arkasından başlayacak yağmurlar,