...daha başlangıçlarda kaybolmuş sevinçlerin tazeliği
adına 'kayıp' denmiş
günün birinde nasılsa kayıp edileceğinden
sanki gökkuşağı sisli havada
renkler mat
renkler gözü yaşlı yağmurda
önceki baharlardan kalma yaz günleri
tutunacağın dalda ölmüş yapraklar
ama yaşam
inatçı doğurgan
bir nefesle yerleşir
bir bakışla yeşerir
küçük bir çocuk gülümser içinde
kendi kendine körebe o’ndan sonrası
saklambaç kendi kendine
acıya döllü kısır döngün
laneti zamansızlığı
zamansızlığı lanetinden
elma şekerine bakarken düş’er yaş gözünden
elma şekerine ağlarken düşe’r yaş gününden
büyürsün
bir damlaya bir hayat
büyürsün
bir yaraya bir ölüm
büyürsün...
sonra yeniden
sonra yeniden
sonra
bir beden kalır senden
kendine hasret yalnız bir ten...
Kayıt Tarihi : 12.4.2006 10:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Zincir](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/12/yaz-gi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!