Ilık bir yaz gecesi,
Sırt üstü toprağa serilmiş bedenim.
Hava açık, ay parıl parıl,
Yıldızlar nokta nokta parlıyor gökte.
Gecenin sessiz çığlıklarını dinliyorum,
Dumanı henüz tüten bir ateş gibi yanıyorum.
Usul usul ve ılık ılık.
Aklımda aç yatan çocukların düşkünlüğü,
Buna mukabil yaşamanın yüzsüzlüğü.
Bir lokma ekmek üretecek değilim açlara,
Veren belli aracı olsak kafi diyorum yıldızlara.
Bir insan hayatına dokunma faydasına,
Ulaşmak için yaşamak dahi yetiyor,
Bugünde var olmaya.
Oğuzhan Okumuş
Kayıt Tarihi : 12.9.2019 22:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!