II
Her zamanki gibi oldu gene
Yalnız kaldığımda kalemlerimle
Testiler konuşmaya başladı, perdeler kımıldadı
Birazdan ölü annem de gelir dolaba süt içmeye
IV
Biz onunla yakın şehirlerde büyüdük
Ben toz toprak içindeydim, o mandolin çalardı
Neriman öğretmenin çok sesli korosunda
Çocuktum, üzgün olurdum, saçlarım kıvırcıktı
V
Kuşlar savruluyor derken ortalığa
Gülüyor yan odalarda birileri
En yalnız adamıyım Orta Doğu'nun
Tanrım kabul et artık şiirlerimi
VIII
Ömrümüzün çoğu mezarlıkta geçecek
Diye şakalaşan eski arkadaş
Ne yapıyorsun sen Bandırma’da
Ölsek de dinlensek biraz, bana kalırsa
1974
Ergin GünçeKayıt Tarihi : 11.11.2016 16:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!