Dilim ipsiz çul dokur, nakış nakış her sözüm
Yürek ilmek ilmek ki, gergefe döndü özüm
Sırra nail olunca aşkla yandı canözüm
Yaz deyince yüreğim, şiir oldu bedenim..
Dünya bana hep zalim,felek yapmaz kıyağı
Şiirin boynu bükük, kırıktır hem ayağı
Ne ayarı var onun, ne de dinler uyağı
Yaz deyince yüreğim, şiir oldu bedenim..
Kimi zaman aşk dedi, bazen hasreti yaktı
Size dost otağında,gönül gözüyle baktı
Ne gümüş ne de altın,bir tek güler yüz taktı
Yaz deyince yüreğim,şiir oldu bedenim
Tektir şiirde dilim, yazar her dem yürekten
Leyla oldum mecnuna, gam döktüm hep etekten
Sevgi ektim gönüle, acı biçtim felekten
Yaz deyince yüreğim,şiir oldu bedenim..
Şiir yürekli susmaz, figan eder gül bağrı
Son nefeste ötecek, bülbül acı bir çağrı
Dert de sensin dermanda,onulmaz bende ağrı
Yaz deyince yüreğim,şiir oldu bedenim..
Kayıt Tarihi : 4.2.2017 14:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!