Yaz Demiyorsun Şiiri - Midayet Kara

Seviyorum demedin, sana darıldım
Yine terk edip gittin, inan kırıldım
İnan ki beklemekten, artık yoruldum
Yalnızlığını bana, yaz demiyorsun

Yanık olan kalbime, gelip de girdin
Bırakıp gittin beni, kaderim bildin
Acıdan ıstıraptan, başka ne verdin
Mutluluğunu bana, yaz demiyorsun

Sevgilim mutluluğu, bulurum sende
İnan ilk günkü gibi, hala kalbimde
Dostluklar belli olur, her kötü günde
Dostluğumuzdan bana, yaz demiyorsun

Bir tanem ben seni, ölesiye sevdim
Sana ben kalbimi, hayatımı verdim
O güzel sevginle sen, kalbime girdin
O kalbinden bir haber, yaz demiyorsun

Bilemezsin ne kadar, severdim seni
Dertlerimi kalbime, gömdükten beri
Gel artık gel yanıma, kahretme beni
Dertlerini sen bana, yaz demiyorsun

Hasretin bu gönlümde, yara açınca
Çaresiz kaldım, akıl baştan kaçınca
Bütün sırları, ortalığa saçınca
Dertlerini sen bana, yaz demiyorsun

Sen verdiğin o sözden, niye cayarsın
Bir gün yalanlarını, bir bir duyarsın
İnan bu ayrılığa, çok gün sayarsın
Dertlerini sen bana, yaz demiyorsun

Mutluluk nedir, sen onu bilemesin
Kalpten sevdiğine, değer veremesin
Gel desem yanıma, yine gelemesin
Özlemini sen bana, yaz demiyorsun

Gönülden sevdiğimi, suç mu sayarsın
Gönlünde sevgi yoksa, neye yararsın
Beni nasıl yaktınsa, sen de yanarsın
Özlemini sen bana, yaz demiyorsun
(0249) Temmuz 1983