Yaz boz tahtası Şiiri - Hasan Turgut

HER GECE HAYALİN ÇIKMAZ AKLIMDAN
NE İSTERSİN ZALİM SÖYLE CANIMDAN
ÇEK GİT ARTIK NE OLUR ÇIK HAYATIMDAN
YAZ BOZ TAHTASIMI SANDIN SEN BENİ

ELİNDE KIRILAN BİR OYUNCAK OLDUM
SENİN İLE BERABER SOLDUM HEP SOLDUM
BENİMDE CANIM VAR BENDE BİR KULUM
YAZ BOZ TAHTASIMI SANDIN SEN BENİ

SAYENDE BAŞIMI VURDUM TAŞLARA
ACIMADIN GÖZÜMDEN AKAN YAŞLARA
ARTIK GERİ DÖNEMEM SAKIN UĞRAŞMA
YAZ BOZ TAHTASIMI SANDIN SEN BENİ

ÖRÜMCEK MİSALİ AĞINI ÖRDÜN
İÇİMDE ALEVLENEN HAR’I SÖNDÜRDÜN
YÜCE SEVGİM VARDI ONU ÖLDÜRDÜN
YAZ BOZ TAHTASIMI SANDIN SEN BENİ

HER ANIN CEHENNEM HER ANIN ÇİLE
ATEŞLERDE YANMIŞIM HEMDE NAFİLE
ÖĞÜN GURUR DUY ARTIK SON ESERİNLE
YAZ BOZ TAHTASIMI SANDIN SEN BENİ

DÜŞME ARTIK PEŞİME SÜRME İZİMİ
BEN YENİDEN YAZARIM ALIN ÇİZİMİ
ALIRIM BİR ÇANTA BİR VALİZİMİ
YAZ BOZ TAHTASIMI SANDIN SEN BENİ

AĞLA BAĞIR ÇAĞIR SAĞIR ODALAR
DİLİNDE ÇARESİZ KALSIN DUALAR
KALPSİZSİN HALİNDEN KALPSİZLER ANLAR
YAZ BOZ TAHTASIMI SANDIN SEN BENİ

İÇİNDEN SEVGİMİ ÇEKİP SÖKEREK
BEN KURTULDUM SENDEN RESTİ ÇEKEREK
TAŞ KALPLİ GÖNÜLLERDE YAŞAMAN GEREK
YAZ BOZ TAHTASIMI SANDIN SEN BENİ

HASAN TURGUT