Mavi yüreğim siyahın derinliklerine gizledi kendini.
Küçücüğüm,
galiba benden başka kimseler yok gökyüzümde.
Kolum kanadımda prangalar.
Ötüşlerim içime,
dışımda bir harman yığını,
doygunluk ötesi bıkkınlık.
Kanatlarım yorgun.
Yoğun yaşamışlığımdan.
Aklım İki karış havada,
pike çekmişim hüzne...
İşte o an ilk sızıntısını vermiş aklım,
sızısı olmuş yüreğimin.
Olsun.
Kendime sarılsam da,
ısıtmıyor,
üşütüyor sızmışlığım.
İşte o an hayat,
oluyor kimine karın doyurmak,
kimine bir yudum su.
Kanatlarımla sarsam da yaramı,
tuz akıtıyor gözlerimdeki yaşlar yarama.
Belli, belirsiz bir ışığa tutunuyorken umut, boş durmayı reddediyor yüreğim.
Geceler uzun,
düşler kısa.
İnadına,
dalmasam da düşlere,
bir düş görüyorum içimin gecesinde.
Karanlığımı fark eden bir aydınlık olsa yüreğimin telvesinde.
Şarkılar söylense,
dışımdan içime.
Soyunduğum ne varsa,
giydirseler üzerime.
Sarılsalar, teleğimdeki anlama.
Vurulsam.
Şimdiye dek vurulmadığımca.
Adı aşk olmasa da olur.
Olsun,
içimdeki aşk daim olsun da.
(Gök) yüzüm iki karış.
büyütüyorum içimdeki akıl bakiyesi kaygımı.
Varlıkla yokluk arasında papatya falındayım.
Hangi tuş ile rötuş olur ki ruhum?
D’okunmuyor içime düşmüş hiçbir dizgi. Dizginleyemediğim gece dolusu içimin gürültüsü.
İnsan dediğim hemcinslerimin görüntüsü. Örüntüsü yazgımın, hamalı olmuş yüreğimin.
Seni taşırım da kendimi taşıyamıyorum kervan geçmez kalabalığımda.
Korkma,
sen de yaz beni.
Bir yığın yalan da senden armağanı olsun hayatın.
Malum, geriye düşen gözün izleği,
an’a getirebildiği maziyi yâd etmektir anca
anla.
Anla,
içimde besledim de,
büyütemedim riyayı.
Sakladım,
tüm her şeyi eğreti nice giz ile.
Okuduğumca konuşurum kendimle,
her şeyin değişip,
bir benim değişmeyeceğimi.
Ben konuşmalıyım,
ama sen yaz,
korkma.
Suskumdaki tüm devrik cümleler,
evirilsin de sana söz olsun.
Gel,
tut ellerimden.
Suskuyu takalım gözlerimize.
İnsanlığımızdan üryan,
insanı okuyalım seninle.
Ben konuşayım,
hiç susmaksızın
suskudan mürekkep söz ile.
Sen yaz
-korkma -
gel.
*
-Sus artık !
dedi kadın…
(-Ben hiç konuşmadım ki, içime yazdığımca seni, dedi taş iskele.)
…
Kayıt Tarihi : 9.5.2022 23:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!