Yaz Bahar Şiiri - Tülay Bilgin

Yaz bahar toprağa adımı
Kaç tı bahar, alın yazım dı

Yaz yaprağın kaderine
Sin/sin suya akseden baharım

Güneşin göz yaşlarına
Bulutun matem bakışlarına, yaz

Akan ırmağın coşkusuna
Durgun denizin dalgasına, yaz

Uçan martının çığlığına
Karıncanın sabrına, yaz

Yaz bahar; her sonun başına
Adımı yaz, kalsın hatıra

Kuşun yuvasına
Aşk bahçesinin goncasına, yaz

(Tül) çek bahara inceden
(Ay) ’ı bağla geceden

Eylül’ün sonuna yaz bahar
Baharın koynunda kışlar ağlar

Kaç bahar daha
Mateme bürünecek yaz

Gel birlikte ağlayalım
İçinde de ben/le ölüyor bahar