Yaz Aşkı Şiiri - Vahit Aydemir

Belki yine sana rastlarım diye,
Dolaştım sahili bir uçtan uca.
İşte şu kayaydı oturduğumuz,
İlk kez öptüğüm yer,seni usulca.

Dünyanın en mutlu insanı bendim,
Utanarak bana sen sokulunca.
Bir hüzün sarmıştı her ikimizi,
Saatler geçipte akşam olunca.

Sözünde durupta gelesin diye,
Dualar etmiştim gece boyunca.
Nasıl ağlamıştım, martılar şahit;
Gittiğini balıkçıdan duyunca.

Umutla bekledim her yaz ben seni,
Geleceksin diye tatil olunca.
Alışkanlık oldu dolaşmak bende,
Seni bulmak için sahil boyunca.

26 Nisan 1995