Sesini duymak
En derin yerinde zamansız sancıların
Dalıp dalıp gözlerine
Kıskandırmak yemyeşil baharları
Hele o demir pencerenin
Işığın yok muydu gece yarıları beklemek
Ama şimdi hüzzam telli bir keman gibi
Usul usul ağlıyor
O bitmeyecek sandığımız yaz akşamları
Hasretine verem olmuş bir yürek
Bir çift göz her gece yokluğuna ağlayan
Ve gözlerine karalanmış birkaç şiir
Köhne meyhanelerin tahta masalarında yazılan
İşte hepsi bu
O yaz akşamlarının bahar güzlü kızı
Gidişinden geriye kalan
Damarlarıma çakılmış bir deli bıçak gibi
Şimdi yokluğun
Belki bu yürek unutur seni zamanla
Olmasa şu efkâr dolu akşamlar
Kayıt Tarihi : 12.12.2023 18:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!