Yaz abi; Bu bi it dalaşı, bi kader vuruyor bana bi ben vuruyorum hayata.
Düşlerim kanıyor abi.
Hayatıma son veriyorum ama artık bir KADER? daha yaşayacak.
Kaldırımlara yabancı olan kaderin hüznüydü bu sevda.
Yokluğunda kalbimi ona verdigimi söyleme abi.
Beni kaldırımların çocuğu bilsin.
Artık satılacak simitlerim yok.
Susam taneleri nefretim var hayata..!
Bu hangi yoklugun gizi; geceden düşer üstüme
Oysa benim düşüşlerim sudan ve sıradan ümitlere gebe değildi
Ruhumun kırıntılarını bırakıyorum sebebsizligimin içinde ki sana
Sen toplamadan tuz buz oluşlarım dökülüyor
Ben bitiyorum ümitlerim ölüyor.
Kayıt Tarihi : 27.5.2012 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!