Yaz'a Veda Şiiri - Sedat Keskin

Eyyy güneşin altın kızı
Yaktın gittin yine bizi
Gözyaşlarını tutamaz artık gökyüzü
Dağlarda yas ovada sızı

İnsan ömrünün gençliği gibisin
Her zaman dinç ve neşelisin
Bütün güzel umutların ertelendiğisin
Dünyanın bile süslendiği mevsimsin

Düğün dernekler hep sendedir
İnsanlığa insanlar eklenir
Yaylalar dolar şenlikler şenlenir
Sen olunca her şey canlanır

Kuşlar olduğun yere uçar
Boşa değil özgürlük için kanat çırpmalar
Olduğun yerde daimdir mutluluklar
Hep tazedir sen varsan umutlar