Yaz 7 Analar Şiiri - İbrahim Çelikli

biraz cesaret olan oğlanlar
karanlığa aldırmaz
köy girişinde beklerlerdi
yoldaşlarıyla
olanı-biteni
konuşa-konuşa
eşek sırtında gelen
ana-babalarını

babası karanlıkta seçer-seçmez
beygirin terkisine alırdı onu
ya da eşeğinden iner
kucaklardı yolunu bekleyeni
ya omzuna alır oğlunu
ya da indiği binitine bindirirdi

köye girmeden analar
eşeklerinden inerler
ya da bir eşek varsa
eşeğe babalar biner

çocuklar genelde
yolma tarlasına götürülmezler
gitmişlerse terkiye binerler
heybeye sokulmayacak kadar küçükse
çocuklar analarının sırtında
tek eşekli evin anası
yayan-yapıldak köy yollarında
kafilenin hemen arkasında

analar,
sabah erken
yolma tarlasının
nevalesini hazırlayan,
yolma tarlasına yayan
akşama dek
dur-durak bilmeden
yaz sıcağının gözünde
ekin yolan
bebeğini emdiremeyen
akşam köy yolunda yayan
yine de çocuğunu
sırtından indirmeyen
kuş uykusu kadar derin
uyuyamayan
uyusa da canı geçmez
analar
hakkınız ödenmez