Yolma tarlasından köye
gün inerken bir kızıllık çökerdi
Cıngıdık Koyağında
köye doğru akışan, eşek ve
insan siluetleri
dağlar- tepeler kara, ağaçlar kara,
köye dönenler kara...
hava karardığı için kara onlar
gelecekten kaygılı ve umutsuzlar,
gönden değil günden karalar
yürekleri aydınlık,
adları kara insanlar
akışır tespih taneleri gibi
köye dönen yollarda
uzun yoldan yorgun-argın, yaya
sessizlik boğacak sanki her birini,
eşek anırmaları da olmasa.
Kayıt Tarihi : 6.11.2007 11:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Çelikli](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/06/yaz-6-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!