Söyle kiriş, ağla duvar
Yalnızlığını duyan mı var?
Dökül kalem, yazıl kağıt
Arkana dökülmez ağıt.
Divane gönül uslan biraz
Bu dertler, daha çok az
Bir tutam sevdaya hasret yaz
Baharın sonu elbet yaz
Kirlen kiriş, yıkıl duvar
Hazırlanmış taze mezar var
Karala kalem, yırtıl kağıt
Yazılanlar bir gün olur ağıt.
Uslanma gönül, delir biraz
Yırt çeperini,kudur, az!
Sancılar depreşti, bekleyemez yaz
Kış bekliyor, son bulsun yaz.
Kayıt Tarihi : 4.1.2007 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hikayesinin olmadığı anda...
kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (7)