Yaz Şiiri - Birsen Tatar Kılıç

Bu gece kimseye yakın değilim ölümden başka
Beyaz beyaz akan bir mum alevinin ucunda parmaklarım acım yok ,acizliğim yok
size anlatacak kadar düşkünlüğüm de
güneş ısıtır sizi , beni yazı ve iç sızı
yeniden karşılaşsak bir yaz günü
aklımdan öteye geçmeyeceğim
görkemli bütün aşkları size bırakıyorum beceriksizliğinizle büyütün onları
tatsız tuzsuz bir emzik olana kadar
nazla ,hazla
masallara benzetin prensesliğinizi
olur böyle şeyler çocukluktan beri
develer tellal pireler de berberdi
benzim nasıl da uçuyordu
gittikçe sönen mumla
rüyalarıma ışıyacak bir güneşin eşiydim oysa
şimdi durdurmayın beni
siz yazınıza partiler,gırnatalar,cümbüşler getirin
ben yutkunurum bu tarafta
dalgaların kıyısında mı ,yok asla
küçük aşklara saygım
anlık bir dudak ucu gülümsemesi kadar
hiçbir yerde bırakmadım ben
okuduğum bakımlı aşkları
hepsi durur içimde bir huzur gibi
kuytuluklarımda ağlarım tarifsiz sonlarına
raylara uzanan bir cüsse olmaktansa
bu yaz hazırım uzun bir masada
uzun şiirler yazmaya harflerin koynunda
öyle çıkar falan da değil kadınlık onuruyla
iyidir kimseye yakın olmamak ölümden başka