Yaz. Şiiri - Fehmi Tazegül

Kimse görmez asaletli bir piri.
Akıldan yoksun bu asırlık kiri.
Artık gerçekleri söylemeli biri.
Okumalı canım herkes bu şiiri.

Payıma düşen hep ilimin tonu.
Yobazlardan sakın aklını koru.
Kalmadı dünyanın yeşili moru.
Neden sorulmaz bilimsel soru.

Açlık sefalet sarmıştır her yanı.
Can yoldaşıma veririm bu canı.
Dostlarını düşmanını artık tanı.
Atmışlar bir kenara şerefi şanı.

Fehmi.
Aslanın ağzında bil ekmekle aş.
Akıl gövdede sanki ayrı bir baş,
Kirpiklerde kurudu gözümde yaş.
Gönlümü yaralıyor her atılan taş,