Yaylım ateşi Şiiri - Sevinc Arzulu

Olmasan sönecek parlaq güneşim,
Minde bir zerresi qelbime hopar.
Senin şerefine yaylım ateşi,
Benim şerefime alqışlar qopar.

Seni son menzile yola salanda,
Ağladı deniz de,dağ da ezizim.
Torpaq öz oğlunu tehvil alanda,
Qaraya çevriler ağ da,ezizim.

Dünyanın belece gedişatına,
Ne sen günahkarsan,ne ben günahkar.
Tez mindin ecelin gümüş atına
Ömrünün yolunu kesen günahkar.

Kim olacaq gözlerinin yuxusu,
Kimi xoşbext edeceksen röyada.
Deyen gelir vüsalın bal qoxusu,
Ondan gözel etir varmı dünyada.

Dönme,gülüm,qalmayıbdır geri yol,
Bilsen eşqin elifbası nedir,ne.
Get özünçün çek ayrıca yeni yol,
Lal hesretin al libası efsane.